Πραγματικότητα και όνειρο

Το όνειρο έσβησε νωρίς
Αφήνοντας τις σκέψεις μου σε όνειρο που χάθηκε
'Αφήνοντας εμένα πάλι στην αρχή.

Το πουθενά δεν είναι μακριά
Σύντροφος των ονείρων στέκει
Και ταξιδεύουν μαζί ώσπου κάποιο από τα δυο θα μείνει σύντροφος δικός σου και της πραγματικότητας

Ο κύκλος του ήλιου

Όταν χαράζει η αυγή ίσως να είναι η μέρα που θα ακούσεις κάτι σαν σιγανή κραυγή.
Στην αρχή έτσι θα σου φανεί, στην συνέχεια θα τρέξεις να κρυφτείς
Δειλά-δειλά θα αρχίσεις να ξεθαρρεύεις από την κρυψώνα σου..να δεις..τι σε καλεί
Αυτό το άκουσμα θαρρείς σε γύρευε από νωρίς
Και πάλι μες την πλάνη του θα χαθείς γιατί ήταν πολύ νωρίς να καταλάβεις πως δεν μπορείς.

Μέσα στο όνειρο μπορείς να φανταστείς
Να χαρείς και να πιστέψεις πως το παρόν είναι αλλιώς
Και το παρελθόν κακός.
Μα μες το όνειρο και εσύ και εγώ και αυτός ξέρουμε πριγκίπισσα είναι η αλήτισσα
Η πλάνη.

Και όταν ο βασιλιάς ήλιος κουραστεί θα πάει να κοιμηθεί
Δεν θα σε ρωτήσει αν μπορεί, μονάχα θα σου θυμίσει πως
Και πάλι μες την πλάνη εχάθηκες, γιατί ήταν πολύ νωρίς να καταλάβεις πως για άλλη μια φόρα το παρελθόν ήταν παρόν και τώρα κ αυτό το παρόν γίνεται παρελθόν.

Όταν τελειώνουν τα όνειρα

Της άφησε το χέρι λέγοντας της σ'αγαπώ..
Είχε εξηγήσει πολλές φορές τα "αλλά"..
Κατα βάθος ήξερε ότι οι λέξεις έβγαιναν από τα χείλη του χωρίς να εννοεί αυτά που έλεγε.
Γύρισε και είπε πως την λατρεύει..Αυτή απλά έσκυψε το κεφάλι.Τι να του έλεγε μετά από όλα αυτά που είχε ακούσει;; Σε τι να πίστευε..Αφού είχε σταματήσει να ονειρεύεται.

Το όνειρο σταμάτησε εκεί που τελείωσε η ελπίδα. Ή μάλλον εκεί που θέλησαν να τελειώσουν την ελπίδα με την απαισιοδοξία τους να γκρεμίζει ότι πιο όμορφο υπήρχε. Τα όνειρα τους.Άδικα.